1. GRE (Generic Routing Encapsulation)

  • پروتکل: GRE (پروتکل شماره 47)
  • ویژگی‌ها:
  • توانایی انکپسوله کردن انواع مختلفی از پروتکل‌های لایه 3.
  • استفاده گسترده در شبکه‌های VPN.
  • پشتیبانی از تونل‌های نقطه به نقطه.
  • پشتیبانی از ساختارهای چند پروتکلی (Multiprotocol).
  • موارد استفاده:
  • انتقال ترافیک چند پروتکلی بین شبکه‌ها.
  • ایجاد تونل بین روترها در شبکه‌های مختلف.

2. IPIP (IP in IP)

  • پروتکل: IPIP (پروتکل شماره 4)
  • ویژگی‌ها:
  • تنها توانایی انکپسوله کردن پروتکل IP در پروتکل IP را دارد.
  • ساده‌تر از GRE و با سربار کمتر.
  • معمولا برای تونلینگ IPv4 در IPv4 استفاده می‌شود.
  • موارد استفاده:
  • اتصال شبکه‌های IPv4 از طریق یک شبکه میانی.
  • انتقال بسته‌های IPv4 بین شبکه‌هایی که نمی‌توانند مستقیماً به هم متصل شوند.

3. EoIP (Ethernet over IP)

  • پروتکل: یک پروتکل اختصاصی شرکت MikroTik
  • ویژگی‌ها:
  • انکپسوله کردن فریم‌های اترنت در پروتکل IP.
  • ایجاد شبکه‌های مجازی (VPN) در سطح لایه 2.
  • پشتیبانی از پروتکل‌های لایه 2 مانند ARP، MPLS، و غیره.
  • موارد استفاده:
  • اتصال دو یا چند شبکه محلی (LAN) از طریق یک شبکه میانی.
  • انتقال ترافیک لایه 2 بین سایت‌های مختلف.

مقایسه کلی:

  • GRE: انعطاف‌پذیری بالاتر، قابلیت انکپسوله کردن چند پروتکل، مناسب برای VPNهای پیچیده.
  • IPIP: ساده و با سربار کمتر، تنها برای تونلینگ IPv4 در IPv4 مناسب است.
  • EoIP: مناسب برای اتصال شبکه‌های لایه 2، استفاده در محیط‌های MikroTik.

بطور کلی انتخاب پروتکل جهت راه اندازی تانل های شبکه بسته به نیاز های مشتری و با بررسی های دقیق مشخص میشود که شرکت فرداد شبکه میتواند بهترین انتخاب برای راه حل های سازمانی باشد.

دیدگاه ها غیرفعال است