راه اندازی یک شبکه محلی بین چند سیستم

وقتی قصد دارید چند سیستم کامپیوتری را که همگی در یک مکان قرار دارند به هم متصل کنید در واقع می‌خواهید یک شبکه محلی (LAN) را راه اندازی کنید. بسیاری از کسب و کارها به ایجاد شبکه‌های محلی علاقمند هستند. زیرا اینگونه شبکه‌ها اغلب از نظر توسعه، انعطاف‌پذیری، در دسترس بودن، سرعت، مدیریت، نگهداری و هزینه‌ها، کارآمد و رضایت بخش هستند. مثلا یک شرکت که در دفتر خود، 10 کامپیوتر دارد می‌تواند شبکه‌ای محلی، کنترل شده و متمرکز را بین آنها ایجاد کند. شبکه‌ای که علاوه بر اتصال همه رایانه‌ها، پیوستن دستگاه‌های دیگری مانند چاپگرها و تلفن‌های IP را نیز به این مجموعه ممکن خواهد کرد. بنابراین اگرچه امروزه فناوری‌های جدید بسیاری در دسترس همگان قرار دارند ولی شبکه‌های محلی، همچنان پرطرفدارند و حتی برای برخی از مناطق، بهترین گزینه محسوب می‌شوند. با این نوشته همراه باشید تا بیشتر در مورد آنها بدانید.

 

 شبکه‌های محلی چه کاربردهایی دارند؟

در ابتدای پیدایش شبکه‌های محلی از آنها تنها برای اشتراک گذاری فضای ذخیره سازی و چاپگرها در بین دستگاه‌های متصل استفاده می‌شد. بعداً همگام با توسعه سریع فناوری، کاربردهای شبکه‌های محلی نیز گسترش یافتند. اشتراک‌گذاری اینترنت، پخش رسانه، بازی‌های چند نفره و کنترل دستگاه‌های هوشمند از جمله کاربردهای فعلی شبکه‌های محلی هستند.

 

معنی اصطلاحات مرتبط با بحث شبکه‌های محلی

1. داده: واحدهای اطلاعاتی که در سراسر شبکه جریان دارند 2. نود ((Node: دستگاه‌های متصل به شبکه 3. کلاینت: کامپیوتری که درخواست خدمات دارد 4. سرور: ارائه دهنده خدمات شبکه 5. همتا(Peer) : می‌تواند کلاینت یا سروری باشد که با کلاینت یا سروری دیگر عملکردی مشابه را نشان می‌دهد. به عنوان مثال، دو کامپیوتر در یک شبکه، همتا هستند. 6. آداپتور شبکه: برای دسترسی به شبکه و همچنین سایر دستگاه‌ها استفاده می‌شود 7. هاب: دستگاهی است که امکان اتصال چند دستگاه را فراهم می‌کند و داده‌ها را به هر دستگاهی که به شبکه دسترسی دارد ارسال می‌کند.
2. سوئیچ: شبیه هاب است اما عملکردهای متفاوتی دارد. در کل یک ابزار شبکه است که چندین دستگاه را به هم متصل می‌کند. 9. روتر: شبیه سوئیچ است ولی می‌تواند چندین سوئیچ را در شبکه‌های جداگانه، متصل کند. 10. رسانه(Media) : این همان چیزی است که دستگاه‌ها برای اتصال خود از آن استفاده می‌کنند. برای مثال، کابل‌ها و فناوری‌های بی‌سیم انواعی از رسانه هستند. 11- پروتکل ترانسپورت: چیزی است که ورود داده‌ها را در صورت درخواست، تضمین می‌کند و مسئول برقراری ارتباط بین دستگاه‌های موجود در یک شبکه است. 12- پهنای باند: حداکثر نرخ داده در سراسر شبکه.

 

نمونه‌هایی از شبکه‌ در مقیاس محلی

نمونه‌های زیادی از شبکه‌های محلی در اطراف ما وجود دارند از جمله: 1- شبکه خانگی (Home Network): یک شبکۀ خانگی، امکان اتصال دستگاه‌های موجود در یک خانه را به اینترنت فراهم می‌کند. همچنین اشتراک گذاری فایل‌ها را از یک دستگاه به دستگاه دیگر ممکن می‌سازد. معمولاً یک شبکه خانگی، سیستم‌های بازی، دستگاه‌های پخش جریانی، چاپگرها، تلفن‌های همراه و … را به هم متصل می‌کند 2. شبکه اداری (Office Network): یک شبکه اداری، دستگاه‌های مورد نیاز برای مقاصد اداری را با استفاده از کابل یا بدون آن به هم متصل می‌کند. 3- شبکه شخصی (Personal Network): یک شبکه شخصی توسط یک کاربر استفاده می‌شود و چندین دستگاه از یک مالک را به هم متصل می‌کند. به عنوان مثال، بسیاری از افراد شبکه خانگی خود را به دلایل امنیتی از شبکه شخصی، جدا نگه می‌دارند.

 

 

4- شبکه ذخیره‌ سازی (Storage Network): شبکه ذخیره سازی به عنوان یک solid interface برای ذخیره سازی در چندین دستگاه استفاده می‌شود. دفاتری که کارکنان آنها نیاز به اشتراک گذاری حجم نسبتاً زیادی از داده‌ها دارند به این نوع از شبکه محلی نیازمند هستند. شبکه ذخیره سازی به کارمندان اینگونه دفاتر اجازه می‌دهد تا فایل‌ها را در سرور، ذخیره کرده و با دیگران به اشتراک بگذارند. 5- شبکه عمومی (Public Network) شبکه‌های محلیِ عمومی به دستگاه‌های متصل، اجازه دسترسی به داده‌های یک شبکه میزبانِ خاص را می‌دهند و برای به اشتراک‌‌گذاری اتصال اینترنت بین مردم استفاده می‌شود. شبکه‌های وای فای هتل‌ها و کافه‌ها بهترین نمونه از شبکه‌های محلیِ عمومی هستند.

 

چگونه یک شبکه محلی را بین چند سیستم کامپیوتری، راه اندازی کنیم؟

شبکه محلی شما می‌تواند به صورت کابلی یا بی‌سیم باشد. همچنین می‌تواند از اینترنت استفاده کند یا بدون اینترنت باشد. در ادامه به دلیل مجال نوشته، صرفا به راه اندازی شبکه‌ کابلی اشاره می‌شود. شبکه‌های محلیِ بی سیم ((WLAN مثلا شبکه‌های وای فایِ خانگی، راه اندازی آسان تری دارند و از توضیح دادن آنها صرف نظر می‌کنیم.

 

اولین مرحله راه اندازی شبکه محلی؛ تهیه تجهیزات

راه اندازی یک شبکه محلی بین چند سیستم به تجهیزات خاصی نیاز دارد. از جمله سوئیچ شبکه، روتر، کابل اترنت و … نوع این تجهیزات به نوع شبکه شما بستگی دارد. شبکه‌های کابلی، انواع یا توپولوژی‌های مختلفی دارند. هر یک این توپولوژی‌ها مزایا و معایب خاص خود را دارند و ممکن است به تجهیزات و پروتکل‌های متفاوتی نیاز داشته باشند. در تصویر زیر توپولوژی‌های رایج شبکه‌های محلی کابلی را مشاهده می‌کنید.

 

 

مرحله دوم؛ اتصال کامپیوترها به سوئیچ شبکه

در شبکه‌های محلیِ کابلی، بسته به توپولوژی یا همان نوع شبکه باید سیستم‌های کامپیوتری را با استفاده از کابل اترنت به دستگاه سوئیچِ شبکه متصل کنید. هم دستگاه‌های سوئیچ و هم کامپیوتر‌ها دارای پورت‌هایی خالی هستند و می‌توان کابل‌های اترنت را به این پورت‌ها متصل کرد. هر دستگاه سوئیچ در نهایت به روتر متصل خواهد شد.

 

مرحله سوم، پیکربندی شبکه محلی روی روتر

در این مرحله از راه اندازی شبکه محلی، اتصال تجهیزات به پایان رسیده است. منتها برای اینکه این تجهیزات بتوانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند نیاز به یک سری تنظیمات نرم‌افزاری دارند. برای پیکربندی شبکه‌های کابلی می‌توانید از امکانات خود سیستم عامل استفاده کنید. مثلا اگر جزو کاربران ویندوز هستید به Network and Sharing Center در کنترل پنل بروید. سپس به or network Set up a new connection بروید. در سیستم عامل مک، ابتدا به System Preferences و سپس به Network بروید. Built-In Ethernet را انتخاب کنید و به سراغ گزینه advanced بروید. برای استفاده از امکانات بیشتر می‌توانید از نرم‌افزارهای مدیریت شبکه مانند Cisco Packet Tracer، GNS3 و یا نرم‌افزارهای مشابه استفاده کنید. بسیاری از کاربران برای پیکربندی شبکه‌های کابلی از نرم‌افزارهای مذکور استفاده می‌کنند. در پایانِ این مرحله، شما یک شبکه کابلی محلی دارید که می‌توانید داده‌ها را بین کامپیوترهای متصل به این شبکه به اشتراک گذاشته و انتقال دهید.

 

 

مرحله چهارم؛ اتصال شبکه محلی به اینترنت

شاید بخواهید شبکه محلی خود را به اینترنت نیز متصل کنید. برای این کار باید از یک ارائه‌دهنده اینترنت (ISP)، اینترنت مورد نیاز خود را خریداری کنید. سپس به یک مودم و یک روتر برای استفاده از این اینترنت نیاز دارید. این تجهیزات را وصل کنید و روتر خود را از طریق کابل به انتهای شبکه متصل کنید. این کار، سیگنال اینترنت را در شبکه فعال می‌کند. اینترنتی که اکنون آماده پیکربندی است. یک دستگاه را به این اینترنت وصل کنید و از طریق مرورگر به صفحه ورود به روتر بروید (تولیدکنندگان روترها یک IP یا پیوند را برای مدیریت روتر ارائه می‌دهند). وارد صفحه تنظیمات روتر شوید و آن را پیکربندی کنید.

 

مرحله پنجم، اشتراک‌گذاری اطلاعات در شبکه

برای اشتراک‌گذاری داده‌ها بین دستگاه‌های متصل در یک شبکه محلی، باید تنظیمات مشخصی را برای ارسال و دریافت اطلاعات ایجاد کنید. اکثر سیستم‌عامل‌ها، امکانات مقدماتی مورد نیاز برای این کار را به کاربران ارائه می‌دهند. در سیستم‌عامل ویندوز، از کنترل پنل به گزینه Network and Internet رفته و از منوی Homegroup یک گروه خانگی ایجاد کنید. کاربران مک نیز می‌توانند محیط اشتراک خود را از گزینه Sharing preferences در منوی System preferences تنظیم کنند.