سیر تغییر و تحول در فناوری اطلاعات
فناوری اطلاعات مدرن در چند دهه اخیر به‌شدت تغییر کرده و فرصت‌های جدیدی را برای افراد و مشاغل ایجاد کرده است. در این فرایند، آنچه زمانی نقش‌های سنتی «IT» در نظر گرفته می‌شد، به‌طور قابل‌توجهی از دوره‌های قبل تکامل یافت.
مین‌فریم‌ها، رایانه‌های شخصی، مراکز داده، محاسبات ابری، DevOps و ابزارهای اتوماسیون مدرن محیطی را ایجاد کرده‌اند که در آن توسعه‌دهندگان اکنون می‌توانند به‌سرعت برنامه‌های خود را بدون هزینه‌های سرباری که قبلا با فناوری IT سنتی وجود داشت، به‌کار گیرند. همچنین برای راه اندازی شبکه استفاده از خدمات و پشتیبانی شبکه به آن‌ها کمک زیادی در مدیریت هزینه‌ها می‌کند.
فناوری اطلاعات مدرن
اصطلاح «فناوری اطلاعات» برای اولین بار در مجله هاروارد بیزینس ریویو در سال 1958 ظاهر شد. در آن مقاله، نویسندگان در مورد اینکه چگونه کاربرد فناوری در سازمان‌ها ماهیت نقش‌های درون سازمان را تغییر می‌دهد، بحث می‌کنند. نقش‌های مدیریتی مختلف تکامل می‌یابند، برخی از آن‌ها در یک کسب‌وکار تاثیرگذارتر می‌شوند، درحالی‌که برخی دیگر کمتر شده – یا حتی ناپدید می‌شوند – زیرا خود فناوری برای خودکارسازی آن نقش‌ها تکامل می‌یابد.
قبل از کامپیوتر شخصی
قبل از سال 1958 نوآوری‌های زیادی در زمینه فناوری اطلاعات وجود داشت. دو نمونه قابل‌توجه عبارت‌اند از هاروارد مارک اول و انیاک. این‌ها برخی از اولین ابزارهای محاسباتی عمومی بودند که در آن زمان مورداستفاده قرار گرفتند.
آن‌ها حجیم بودند (تقریبا به‌اندازه یک کلاس درس)، وزن زیادی داشتند، از کلیدهای مکانیکی و رله تشکیل شده بودند و توسط دانشمندان و مهندسان بسیار تحصیل‌کرده و ماهر اداره می‌شدند. بسیاری از افرادی که این غول‌ها را اداره می‌کردند، پیشگامان حوزه کاری خود محسوب می‌شدند. Mark I و ENIAC در درجه اول در کاربردهای نظامی مانند محاسبه جداول توپخانه یا کاربردهای خاص در سلاح‌های هسته‌ای استفاده می‌شدند.
دهه 1950 شاهد ظهور رایانه‌های اصلی بود. مین‌فریم‌ها توسط شرکت‌های بزرگ و سازمان‌های دولتی برای انجام وظایف محاسباتی سنگین مانند تراکنش‌های مالی و تجارت جهانی استفاده می‌شوند (و هنوز هم هستند) که به درجه بالایی از قابلیت اطمینان نیاز دارند. اپراتورها معمولا به آموزش خاصی نیاز دارند تا بتوانند به‌درستی یک سیستم اصلی را مدیریت کنند، اگرچه برای انجام این کار لزوما نباید یک مهندس یا دانشمند بسیار ماهر باشند.
کامپیوتر شخصی
درحالی‌که تعدادی از نوآوری‌های قابل‌توجه دیگر در طول دهه 1960 و 1970 وجود داشت، یکی از بزرگ‌ترین تغییرات در فناوری اطلاعات در اواخر دهه 1970 و اوایل دهه 1980 با رایانه شخصی رخ داد.
نقش‌های سازمانی با فراگیرتر شدن رایانه شخصی و قرار گرفتن روی میز كاربران تجاری روزمره شروع به تغییر كردند. بسیاری از وظایف پردازش داده‌ها اکنون می‌توانستند توسط آن کارگران انجام شوند، و مدیران فناوری اطلاعات شرکت‌ها افزایش یافتند که به حمایت از این کارگران و دستگاه‌هایی که استفاده می‌کردند کمک کردند.
شبکه‌های کامپیوتری و اینترنت
اینترنت یک تغییر بزرگ بازی برای همه در فناوری اطلاعات بود.. شبکه‌های رایانه‌ای محلی به شبکه‌های بزرگ‌تر متصل شدند و اطلاعات برای هرکسی که به آن شبکه‌ها دسترسی داشت در دسترس قرار گرفت.
در همان زمان، نقش‌های فناوری اطلاعات برای بهره‌گیری از پارادایم‌های جدید سازگار شدند. اکنون مدیران نه‌تنها در قبال کاربران نهایی و دستگاه‌ها و تجهیزات شبکه‌ای که از آن‌ها پشتیبانی می‌کنند، بلکه در مورد اتصال به شبکه‌های دیگر نیز مسئولیت دارند.
جایی که نرم‌افزار زمانی بر روی رایانه‌های شخصی نصب می‌شد، اکنون آنلاین می‌شود. توسعه نرم‌افزار به سمت توسعه وب تغییر خواهد کرد. توسعه‌دهندگان نرم‌افزار را ایجاد می‌کنند و عملیات یا IT سرورهایی را که نرم‌افزار را اجرا می‌کنند نصب و مدیریت می‌کنند.
پردازش ابری
خدمات وب آمازون سرویس Elastic Compute Cloud (EC2) خود را در سال 2006 منتشر کرد. فناوری اطلاعات دوباره برای پذیرش این پارادایم جدید تکامل خواهد یافت همه‌چیز با سرعت بیشتری شروع به تغییر کرد. اکنون سازمان‌ها برای استقرار مزارع سرور و برنامه‌های کاربردی نیازی به تحمل چرخه‌های سخت‌افزاری طولانی ندارند.
همچنین حفظ زیرساخت‌های فیزیکی امکان‌پذیر شد، اما از Cloud برای گسترش پویا ظرفیت در صورت نیاز و از بین بردن ظرفیت اضافی درزمانی که دیگر موردنیاز نبود استفاده کنید. چه زیرساخت Cloud موقت یا نیمه دائمی باشد، این توانایی به شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا از هزینه‌های سرمایه‌ای بزرگ برای مدیریت افزایش بار اجتناب کنند و در عوض آن‌ها را به سمت هزینه‌های عملیاتی سوق دهند.
با ظهور محاسبات ابری، فناوری اطلاعات شاهد تحول دیگری در نقش‌ها خواهد بود. بسیاری از مدیران و اپراتورهایی که روی سیستم‌ها در مراکز داده کار می‌کردند، تلاش‌های خود را به سمت مدیریت معماری‌های محاسباتی در Cloud تغییر می‌دهند. آن‌ها دیگر سرورها یا شبکه‌های فیزیکی را در مکان‌های ثابت نصب نمی‌کنند. زیرساخت به‌طور مجازی از طریق API های راه دور با استفاده از رابط‌های وب گرافیکی یا ابزارهای خط فرمان نمونه‌سازی شد.
DevOps و SRE
با شروع کمی بیش از یک دهه پیش، فناوری اطلاعات شروع به پذیرش مفاهیم DevOps و SRE کرد. با پذیرش Cloud و DevOps، خطوط بین توسعه‌دهندگان و پرسنل عملیات شروع به محو شدن کردند.
فلسفه DevOps به دنبال شکستن سیلوهای سازمانی بود که در سازمان‌های فناوری اطلاعات ایجاد شده بود و توسعه و تحویل برنامه‌ها را کند می‌کرد. پذیرش شکست عادی شد و فرایندهایی برای کاهش آن شکست اجرا شد. با معرفی تغییرات تدریجی به‌جای رویکرد آبشاری در استقرار سخت‌افزار و نرم‌افزار، می‌توان ریسک را کاهش داد.
تیم‌های توسعه‌دهنده و عملیات شروع به ادغام در تیم‌های چندکاره‌ای کردند که هم نرم‌افزار کاربردی و هم زیرساخت موردنیاز برای اجرای آن را ارائه می‌کردند. عملیات تبدیل به یک مشکل توسعه شد و مدیران سیستم‌ها شروع به توسعه‌دهندگان زیرساخت‌هایی کردند که مستقر کرده بودند.
آینده فناوری اطلاعات
آینده فناوری اطلاعات چگونه است؟
فناوری اطلاعات در حال حاضر شاهد تکامل بعدی به محاسبات و کانتینرهای بدون سرور است. مدیریت ظرفیت ابری و ابزارهای هماهنگ‌سازی کلیدی برای مدیریت هزینه‌ها و در دسترس بودن ظرفیت محاسباتی در مکان‌های جغرافیایی و ارائه‌دهندگان متفاوت خواهد بود.
بهبود در خطوط لوله اتوماسیون و CICD به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهد که برنامه‌ها را با اتکای کمتری به عملیات یا مداخله تیم امنیتی مستقر کنند. تیم‌های عملیات و SRE بیشتر و بیشتر بر روی خودکارسازی و ایجاد پلتفرم‌های قابل‌اعتمادی که توسعه‌دهندگان از آن استفاده می‌کنند تمرکز خواهند کرد. تیم‌های امنیتی مستقیما با توسعه‌دهندگان و اپراتورها کار خواهند کرد تا سطح حمله در برنامه‌ها را کاهش دهند و زمان پاسخ و حل حادثه را بهبود بخشند.
شما عزیزان برای راه‌اندازی شبکه می‌توانید از یک تیم مجرب که خدمات شبکه و پشتیبانی ارائه می‌دهند کمک بگیرید و ضمن برخورداری از خدمات تخصصی در هزینه‌های خود نیز صرفه‌جویی کنید.